ز غریبه ها اگر دلخوری یارِ خودی ، مرا خبر کن

گر که به معجزه ی عاشقی کافر نشدی ، مرا خبرکن

سراغ من را ، بگیری از درون سینه ات

مرا بیابی ، لا به لای بغض و درد و کینه ات

که با امید و ، آرزو به انتظار تو نشستم

آرام جان من تو هستی ، ای تویی که تکیه گاه آخری

مرا به یاد آر ، تا که بیش از این ز یاد من نری

بیا و بسپار ،خستگی و حال نا خوشت به دستم

چه اضطرابی مرا گرفته

وای اگر که آسمان چشم تو ببارد

اگر نباشم کنارت ای یار

غیر من که شانه بهر گریه ات بیارد

ز غریبه ها اگر دلخوری یارِ خودی ، مرا خبر کن

گر که به معجزه ی عاشقی کافر نشدی ، مرا خبرکن

سراغ من را ، بگیری از درون سینه ات