تو ، مرا ، در عمق شب ستاره می نرو

قسم ، به چشم نیلی ت که بی کسم

من ، صبور ، ببین شکسته ایی مرا غرور

تو ، بی عبور ، منم که خیره ام به تو ز دور

هزار ، سال دیگرم به تو نمیرسم

مرا ، به بند ، میکشی و میکُشی مرا

مسیحای من ، جان دوباره میدهی مرا

میان مرگ و زندگی گمم

ز من برده ایی به یغما تمام هستی ام

سکوت کردی و تبر شدی مرا شکستی ام

چو موج موی تو پر از تلاطمم

تو ، مرا ، در عمق شب ستاره می نرو

قسم ، به چشم نیلی ت که بی کسم

من ، صبور ، ببین شکسته ایی مرا غرور