ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار برآشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ی ویران من

تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان

تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان

چون سپندم بر سره آتش نشان بنشین دمی

چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان

تا بهار دل نشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار برآشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ی ویران من

بازا ببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم

چون لاله تنها ببین بر چهره داغ حسرتم

ای روی تو آیینه ام عشقت غم دیرینه ام

بازا چو گل در این بهار سر را بنه بر سینه ام

تا بهار دل نشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار برآشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ی ویران من

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار برآشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ی ویران من