آروم اما انگاری خونه خرابم میکنه

بین این قافیه های کور بی همسفرم

فاصله با من چه کرده که ز تو بی خبرم

من و تو دو تا شقایق بینمون یه تخته سنگ

حیفه دور از هم بمونیم حیف روزای قشنگ

من و تو دوتا شقایق بینمون یه تخته سنگ

حیفه دور از هم بمونیم حیف روزای قشنگ

صد بارم بارون بیاد دنیامونو بسازه

راه بین من و تو همون راه درازه

هر چه دارم سی تو دارم تو عزیز خونمی

از گلالت گل بریزم تو گل رازونمی

بیا بریمش بیا بریمش تا کنار مام زرد

هممون دس پامون رشته پره پاهامون خاره زرد

آروم اما انگاری خونه خرابم میکنه

بین این قافیه های کور بی همسفرم

فاصله با من چه کرده که ز تو بی خبرم