تکیه میدَم به خیالِت

منو زنده کرده بازَم

گَرمیِ مخمَلِ شالِت

یادِ آخرین شبی که

من بَرات گریه میکَردم

تو برام میخوندی و من

با صدات گریه میکَردَم

«چه کنم که شب یلدا

زنده میکُنه هَواتو

می پوشونَم رویِ شونَه م

گرمیِ خاطره هاتو

حالا من برات میخونَم

توی کوچه های این شهر

نیستی و توو شب یلدا

اَبریِ هوای این شهر»

دستِ من یخ زده اَمّا

تکیه میدَم به خیالِت

منو زنده کرده بازَم

گَرمیِ مخمَلِ شالِت

یادِ آخرین شبی که

من بَرات گریه میکَردم

تو برام میخوندی و من

با صدات گریه میکَردَم

«چه کنم که شَبِ یلدا

زنده میکُنه هَواتو

می پوشونَم رویِ شونَه م

گرمیِ خاطره هاتو

حالا من برات میخونَم

توی کوچه های این شهر

آخرین لحظه ی پاییز

اَبریِ هوای این شهر»

هرکسی منو میبینه

از صبوریِ تو میگه

حالاجز فصل زمستون

فرصتی نمونده دیگه

کاشکی توو پاییزِ این شهر

دستای تو مالِ من بود

تویی که همیشه قَلبِت

فکرِ حسّ و حالِ من بود

«چه کنم که شبِ یلدا

زنده میکُنه هَواتو

می پوشونَم رویِ شونَه م

گرمیِ خاطره هاتو

حالا من برات میخونَم

توی کوچه های این شهر

آخرین لحظه ی پاییز

اَبریِ هوای این شهر»

عزیزم هرجا که هستی

من میگم خدانگهدار

یادِ تو می مونه اینجا

مثلِ عکسِت روی دیوار

کاشکی این شبایِ دوری

بِرِسه به صبحِ فردا

من بازم تو رو ببینم

حتی یک لحظه توو رویا

«چه کنم که شبِ یلدا

زنده میکُنه هَواتو

می پوشونَم رویِ شونَه م

گرمیِ خاطره هاتو

حالا من برات میخونَم

توی کوچه های این شهر

آخرین لحظه ی پاییز

اَبریِ هوای این شهر»

تکیه میدَم به خیالِت

منو زنده کرده بازَم

گَرمیِ مخمَلِ شالِت