یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

دور شدیم چه ساده ما

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

دم صبح توی فرودگاه امام

عجب حال بدی داشتیم

خدافظ مامان خدافظ بابا

دیگه اشک واسم نریز آبجی

یه رو برمیگردم با دست پر

میاین دنبالم با دسته گل

ولی این دفعه با اشک شوق

هرکی ریسک نکرد تهش بازنده شد

دلم تنگه واسه تهرانه دودی

واسه رفیقامو محلمون

واسه باشگام واسه مدرسمون

واسه تجریشو درکمون

درسته همه جا زمین خداست،

ولی غم غربت یه حس عجیبه و دارک

ایران با همه بد و خوبو سختیش

حسابش واسه هممون جداست

دور شدیم چه ساده ما

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

دور شدیم چه ساده ما

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

بیا فک کن الان دهه هشتاده

مثلا یه روز برفی

بابا میاد بالا سرت میگه بگیر بخواب،

اخه اخبار گفت مدرسه تعطیل

گوشیا نداشتن حافظه زیادی

ولی توشون پر‌ه خاطره بود

حتی اون که عاشقت بود،واقعا عاشقت بود

مگه میشه یادم بره ؟

یه روز معلم رو تخته با گچ نوشت

دوس داری چیکاره بشی؟؟

همه خلبان بودن من اون خواننده هه

کی فک میکرد واقعا بهش؟

بلاخره منم کارم گرفت

برمیگردم با دست پُر

تهران میشه واسم بهشت

دور شدیم چه ساده ما

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

دور شدیم چه ساده ما

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران

یه چمدون اضافه بار

رفتن همه رفیقام

دونه دونه از ایران