منی که اسطوره یه روزی واسه عالم و آدم حالا یه آینه عبرت شدم واسه اطرافیانم

اگه تو سرد بشی دل سنگ بشی باهام حق داری بازم وقتی تمومی نداره با خودم لجبازیامم

حتی یه چند سالی پیر تر شدم از همبازیامم انقده تنهایی دیدم که عاشقا تنهاییامم

عشق آدمو کور میکنه دلو مجبور میکنه خودشو حبس توی سلول یه زندون میکنه

عشق دلتو خون میکنه یه وقتایی ام خوب میکنه دل یه عاشق میگیره و حیرون میکنه

عشق آدمو کور میکنه دلو مجبور میکنه خودشو حبس توی سلول یه زندون میکنه

عشق دلتو خون میکنه یه وقتایی ام خوب میکنه دل یه عاشق میگیره و حیرون میکنه

نه میتونستم از پیشت برم نه میشد که بمونم میخواستم برم ولی دلم میگفت محاله که بتونم

نمیتونستم حالیت کنم که وابستس به تو جونم تا کجا باید عاشق میموندم من نمیدونم

یه جوری رفتی خشکم زد دلم مونده تو بارون تصمیمتو گرفتی آخرش تو جای هردوتامون

رفتی و ماتم زد چشام خسته به راه موند حالا که نیستم حواست باشه به دلامون

عشق آدمو کور میکنه دلو مجبور میکنه خودشو حبس توی سلول یه زندون میکنه

عشق دلتو خون میکنه یه وقتایی ام خوب میکنه دل یه عاشق میگیره و حیرون میکنه

عشق آدمو کور میکنه دلو مجبور میکنه خودشو حبس توی سلول یه زندون میکنه

عشق دلتو خون میکنه یه وقتایی ام خوب میکنه دل یه عاشق میگیره و حیرون میکنه

منی که اسطوره یه روزی واسه عالم و آدم حالا یه آینه عبرت شدم واسه اطرافیانم

اگه تو سرد بشی دل سنگ بشی باهام حق داری بازم وقتی تمومی نداره با خودم لجبازیامم

حتی یه چند سالی پیر تر شدم از همبازیامم انقده تنهایی دیدم که عاشقا تنهاییامم