چه واژه ها از جنس دودست چه واژه ها از جنس دریاست

صد استخوان پیر و شکسته با همین زخم زبان هاست

صد افسوس به هزار و یک شب افسوس نهان و پیداست

جنگ عشق و عقل تا بی نهایت زندگی تنهای تنهاست

خورشید عقلم رو به زوالست ماه تا ابد رقاص شبهاست

به این آسمان بگویید بی امان باید ببارد

به این آسمان بگویید در این نیزار ببارد

زیر مهتاب این شهر عابرها چه گویند

حرفها در لا به لای بیزاریم باید ببارد

از حال روزم هر چه پرسید رنگ زمستان عجب سوت و کور است

ساز و نوای فراق پیداست تقدیر ما رو به افول است

زمزمه های این چرخ گردون آسمان و سپهرش دور دور است

بخت ما سعی صفاییست که رویاهایش بوف کور است

جور جهان اگر چه فانیست دستان گذشته روح نور است

فریاد از آن پیله هایی که پروانه هایش دور دور است

چه واژه ها از جنس دودست چه واژه ها از جنس دریاست

صد استخوان پیر و شکسته با همین زخم زبان هاست

صد افسوس به هزار و یک شب افسوس نهان و پیداست